Każdy dwuczęściowy system implantów posiada uwzględnioną w konstrukcji mikroszczelinę między implantem a łącznikiem. Łącznik to element pomiędzy samym implantem, a koroną zęba.
Literatura fachowa przypisuje mikroszczelinie w miejscu połączenia implantu i łącznika szczególne znaczenie.

Poprzez mikro-ruchy może powstać efekt pompowania, który powoduje przemieszczanie się płynów z wnętrza implantu do jego okolic i odwrotnie, co z kolei może mieć wpływ na stabilność kości wokół implantu.

Z tego powodu dąży się do uzyskania możliwie małej mikroszczeliny, aby uszczelnić jamę wewnątrz implantu, którą zalicza się do możliwych skupisk bakterii.

Miejsce połączenia implantu z łącznikiem systemu ICX jest mocno ściśnięte, dzięki stożkowej budowie i bardzo dokładnej tolerancji produkcyjnej.

Już w roku 2009 został przeprowadzony statyczny pomiar mikroszczelin na zdjęciu powierzchni zgładu systemu ICX przez instytut RMS Foundation, zakładający dwa punkty pomiarowe na jednym implancie i łączniku. Instytut RMS Foundation ustalił wtedy wartość pierwszego punktu pomiarowego na 0,52 µm, a wartość drugiego punktu pomiarowego na 0,40 µm.

W 2013 roku powtórzono badanie, zakładając 10 punktów pomiarowych (5 implantów i 5 łączników z dwoma punktami pomiarowymi na każdym połączeniu implantu z łącznikiem), aby zweryfikować i zaktualizować statystykę wyników pomiarów z 2009 roku. W ramach pomiaru zmierzono mikroszczelinę o rozmiarze 0,58 µm +/- 0,14 µm (min. 0,33 µm, maks. 0,84 µm). W związku z tym wartości wszystkich punktów pomiarowych wynosiły znacznie poniżej 1 µm. Minimalne odchylenie, różniące się zaledwie o 0,14 µm od średniej wartości, obrazuje dokładność tolerancji produkcyjnych wytwarzanych implantów ICX i łączników (jedynie dziesiąte części mikrometra), co jest podstawą doskonałego dopasowania poszczególnych części systemu do siebie